«ما حاضریم علف بخوریم اما بمب اتمی داشته باشیم»؛ این را سالها قبل ذوالفقار علی بوتو گفت. او را بعدتر کودتاچیها در پاکستان اعدام کردند ولی ظاهراً رییس مملکتی در پاکستان مخالف او نبود تا بالاخره در دوره نواز شریف اولین بمب اتمی اسلامی برای رو کم کنی هند، ترکانده شد. سیل که بیست در صد پاکستان را در خود فرو برد، ما در تصاویر تلویزیونی دیدیم که قبل از سیل، مردم پاکستان در سیل بزرگتری غرق بودند: "فقر". گزارشگر از پیرزن پاکستانی پرسید: نگران هستی؟ و او گفت: خیلی نگران مرغ و خروسهایم هستم ... خدا خیلی صبور است: کشوری که بزرگانش علف خوردن مردمانش را ترجیح میدهند به بمب اتمی نداشتن، و مردمانش فقط نگران مرغ و خروسهای خودشانند؛ اصلا چرا صد درصدش را سیل نبَرد؟
از دست این "بمب اتمی" دارها؛ «در کره شمالی که در آمد سرانه مردمش به زحمت به هزار دلار در سال میرسد، رییسجمهور مادامالعمر هر شیشه نوشیدنی روزانهاش را به قیمت هفتصد دلار از فرانسه وارد میکند (همشهری جوان/24 مهر 89).»
این نوع دولت ها توی فساد غرق هستند به همان دلیل توان مقابله با هیچ کس را ندارند مثل طالبان والقاعده دولت پاکستان اگر پاسخگو بود در مقابل سیل کاری میکرد نه انکه بنشیند وچشمش به امریکا ودیگران باشد تازه ای کاش کمک ها را به مقصد برساند انرا هم میدزد حالا وضع ما هم بهتر از انها نیست خوبه که فعلا همچون سیلی اینجا نیست یا معدنچیانمان زیر زمین گیر نیافتاده اند زود از انها شهید درست میکنیم وقال قضیه را میکنیم مثل سربازان خرم ابادی که در اثر سهل انگاری کشته شده اند باب میگه شهید شده اند
پاسخحذفکسانی که علف می خورند، ناچار باید روی چهار دست و پا هم راه بروند، وقت هم برای سواری گرفتن از آنها بسیار است.
پاسخحذفبه نظرم اولين آزمايش اتمي پاكستان در دوره قبل از مشرف يعني در زمان نواز شريف صورت گرفت. تاريخ دستيابي به بمب هسته اي در اين كشور هم بر مي گردد به دهه 80 ميلادي و نخست وزيري بي نظير بوتو
پاسخحذفnimaی عزیز! حق با شماست. اولین بمب اتمی پاکستان یک سال قبل از کودتای مشرف و در زمان نواز شریف انجام شده. یعنی سال 1998. از راهنمایی ات ممنونم
پاسخحذف