عادی بود

بیست و یک خرداد 88 – از حوالی یازده شب، یک ساعت مانده به 22 خرداد، دیگر نمی شد اس.ام.اس فرستاد. این "عادی" نبود
بیست و دو خرداد 88 – هنوز "مانده بود" که عقربه های ساعت حلول 23 خرداد را خبر دهند که خبرگزاری رسمی دولت از پیروزی قاطع محمود احمدی نژاد در انتخابات خبر داد. محصول "چهل میلیون" رای خیلی سریع درو شده بود؛ این "عادی" نبود ... 365 روز پر از غیر عادی ها، بعد از این روز شروع شد
...
بیست و دو خرداد 89 – الان ساعتی است که یک 22 خرداد تازه از راه رسیده ... سال قبل در چنین شبی چشم هایی می درخشید که حالا برای همیشه بسته شده اند و قلب های می تپید که حالا با خاک هم آغوشند ... زخم بر تن ها و روح های بسیاری خورد در این یک سال ... اما هیچ چیز به اندازه "آگاهی" قد نکشید، رشید نشد، در این یک سال به اندازه همه سال هایی که رفته، دلها مان به هم نزدیک شد ... این "عادی" بود ... آن ها این سر فصل "تاریخ" را از یاد برده بودند که "در سایه تلاش مشترک ضعفا، در خلال دگرگونی تند ولی پیشرفت کُند، آزادی محفوظ و مصون مانده، گسترش یافته و سر انجام تفهیم شده است"(*)
-

(*) "تاریخ چیست؟" / صفحه 161