امروز پنجم مهر است؛ سخت است که ساکن بندرعباس باشی و علاقمند به تاریخ معاصر و یادت نباشد که در چنین روزی، در سال 1320، رضاشاه برای تبعید از ایران وارد بندرعباس شد و سه روز بعد، هشتم مهر، با گروه همسفرانش با كشتي انگليسي "باندرا"، ايران را به سوي بمبئي ترك كرد. روز نهم، كشتي "باندرا" به بمبئي رسيد. پس از توقف كشتي، كنسول سابق انگليس در مشهد وارد کشتی شد و به آنان تأكيد كرد حق خروج از كشتي را ندارند. آنها تنها اين فرصت را داشتند كه از كشتي باندرا به كشتي ديگري منتقل شوند. كشتي "برمه" پس از نه روز دريانوردي به "پورت لوئي" ـ پايتخت جزيره موريس ـ رسيد. در موريس با تقاضاي رضاخان براي سفر به كانادا مخالفت شد. وي و همراهانش را به اقامتگاهشان انتقال دادند. ارسال نامه و يا دريافت نامه براي آنان ممنوع شد و تنها شنيدن اخبار و گزارشهاي راديو لندن آزاد بود. اين محدوديت ها پس از امضاي پيمان سه جانبه ميان ايران و انگليس و شوروي (9 بهمن 1320) برداشته شد. پس از چند هفته اغلب فرزندان رضا شاه با موافقت انگليسي‌ها به تهران منتقل شدند و تنها او با تعدادي از همراهان و خدمتكاران باقي ماندند. روز هفتم فروردين، رضا شاه و تعداد اندك همراهانش پورت لوئي را با كشتي به سوي دوربان در آفريقاي جنوبي ترك كردند. آنان پس از دو ماه در اين شهر بندري كه آب و هواي نامساعدي داشت با قطار به مقصد ژوهانسبورگ حركت كردند. وی بالاخره چهارم مرداد سال 23 بر اثر يك حمله قلبي درگذشت.
*
هر قدر هم بی انصاف باشی نمی توانی نقش مهم رضا شاه را در هدایت ایران به سمت مدرنیته منکر شوی. اما حکایت آن روزِ رفتن رضا شاه و این روز بندرعباس هم به نوبه ی خودش عبرت آموز است؛ انگار هیچ گاه نباید از یاد ببریم که تاریخ ترمز ندارد ... رضاشاه، بندرعباس را از "اسکله حقانی" ترک کرد، نمی دانم این اسکله در 68 سال قبل چه اسمی داشت ولی حالا نام اسکله، "شهید حقانی" است. هم در بندرعباس و و هم در تهران خیابان هایی به اسم شهید حقانی وجود دارد. غلامحسین حقانی همان سالی به دنیا آمد که رضا شاه را از "اسکله حقانیِ امروز" تبعید کردند؛ یعنی سال 1320! او نماینده بندرعباس در مجلس اول شورای اسلامی بود که در حادثه تروریستی هفتم تیر کشته شد. قیافه بندری او را پای جایگاه امام در روز ورود به ایران در دوازده بهمن 57 در بهشت زهرا می توانید به راحتی تشخیص دهید. او از مبارزان ضد سلطنت پهلوی بود ... چند روزی است اسکله مسافری حقانی را که از آن برای سفر به قشم به طور گسترده استفاده می شود، پنج ماهه برای تعمیرات اساسی بسته اند؛ می خواهند زیباتر بسازندش ولی حتما هیچ اشاره ای به جایگاه تاریخی آن نخواهند کرد. خیلی ها فراموش کرده اند که تاریخ را باید مدام تکرار کرد برای "عبرت"، خیلی ها زحمت عبرت را بر خود هموار نمی کنند ... تاریخ ترمز ندارد؛ رضا شاه اگر می دانست سال ها بعد محل آخرین حضورش را در کشورش به نام یکی از مخالفان سر سخت جانشین و پسرش خواهند شناخت، شاید روی همان کشتی باندرا با زندگی وداع می کرد
*
هر قدر هم بی انصاف باشی نمی توانی نقش مهم رضا شاه را در هدایت ایران به سمت مدرنیته منکر شوی. اما حکایت آن روزِ رفتن رضا شاه و این روز بندرعباس هم به نوبه ی خودش عبرت آموز است؛ انگار هیچ گاه نباید از یاد ببریم که تاریخ ترمز ندارد ... رضاشاه، بندرعباس را از "اسکله حقانی" ترک کرد، نمی دانم این اسکله در 68 سال قبل چه اسمی داشت ولی حالا نام اسکله، "شهید حقانی" است. هم در بندرعباس و و هم در تهران خیابان هایی به اسم شهید حقانی وجود دارد. غلامحسین حقانی همان سالی به دنیا آمد که رضا شاه را از "اسکله حقانیِ امروز" تبعید کردند؛ یعنی سال 1320! او نماینده بندرعباس در مجلس اول شورای اسلامی بود که در حادثه تروریستی هفتم تیر کشته شد. قیافه بندری او را پای جایگاه امام در روز ورود به ایران در دوازده بهمن 57 در بهشت زهرا می توانید به راحتی تشخیص دهید. او از مبارزان ضد سلطنت پهلوی بود ... چند روزی است اسکله مسافری حقانی را که از آن برای سفر به قشم به طور گسترده استفاده می شود، پنج ماهه برای تعمیرات اساسی بسته اند؛ می خواهند زیباتر بسازندش ولی حتما هیچ اشاره ای به جایگاه تاریخی آن نخواهند کرد. خیلی ها فراموش کرده اند که تاریخ را باید مدام تکرار کرد برای "عبرت"، خیلی ها زحمت عبرت را بر خود هموار نمی کنند ... تاریخ ترمز ندارد؛ رضا شاه اگر می دانست سال ها بعد محل آخرین حضورش را در کشورش به نام یکی از مخالفان سر سخت جانشین و پسرش خواهند شناخت، شاید روی همان کشتی باندرا با زندگی وداع می کرد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر