اتهام براندازی؛ شمشیری دو لبه

در پی محکومیت چهار تبعه ایرانی به جرم تلاش برای براندازی نرم نظام جمهوری اسلامی ایران، از جمله دو برادر پزشک متخصص در مبارزه با ایدز، و در پی آن مصاحبه امروز مدیر کل ضد جاسوسی وزارت اطلاعات، توجه به سه نکته ضروری به نظر می رسد: /ا
الف: کسی نمی تواند منکر تلاش دو نظام سیاسی متخاصم، و حتی گاه ظاهرا همراه، برای تغییر رفتارهای طرف مقابل در جهت اهداف خود شود. این تلاش می تواند در قالب تهدید، تطمیع، تشویق و تنبیه و در بدترین حالت "براندازی نظام سیاسی مقابل" جلوه کند. همه نظام های سیاسی رفتار دوستان و دشمنان خود را رصد می کنند؛ این "حق" و همزمان "تکلیف" هر نظام سیاسی است
ب: چگونه می توان انتقاد و اعتراض "غیر براندازانه" را از نوع "براندازانه" آن تمیز داد؟ آیا اتهام سنگین براندازی نمی تواند مانعی جدی برای هر نوع اعتراض و تلاش خیرخواهانه برای بهبود عملکرد و روش حاکمان باشد؛ بهانه ای برای دیکتاتوری و سدی در برابر نعمت نقادی و پرسشگری؟
ج: انصاف و عدل کسی که شمشیر دو لبه "برانداز شناسی" را از غلاف بیرون می کشد، چگونه کنترل می شود؟