کودک زیمبابوه ای

این عکس را ایندیپندنت پریروز منتشر کرد؛ کودکی زیمبابوه ای که از شدت گرسنگی برگ توت می خورد. خیلی وقت است که برای همه ما اثبات شده بیگناهی دلیلی بر "نجات" نیست! رابرت موگابه، که در پسِ سی سال ریاست جمهوری بر زیمبابوه، مردم کشور سیزده میلیونی اش را چسبانده به سینه دیوار بدبختی و فقر و بیماری، این را بهتر از ما می داند. در زیمبابوه بیش از سه میلیون از جمعیت جوان کشور راه مهاجرت در پیش گرفته‌اند، ایدز گریبانگیر بیست و چهار تا سی و پنج درصد جمعیت کشور است و متوسط عمر ظرف بیست سال از پنجاه و پنج به سی و پنج سال سقوط کرده است! موگابه با نامردی و نیرنگ تمام امسال هم تنها رقیب انتخاباتی اش را از گردونه رقابت حذف کرد و باز هم رییس جمهور زیمبابوه باقی ماند ... کودک زیمبابوه ای از شدت گرسنگی برگ توت می خورد؛ شاید که بزرگترین گناه او به دنیا آمدن در سرزمینی بوده که طعم بدبختی مردم زیر مزه های شعف انگیز اطعمه و اشربه دیکتاتورِ آن سرزمین، گم شده باشد ... آن نگاه معصومانه ی خیره و آن دستان زمخت گره خورده به آن قوت لایموت، نه دل موگابه و نه دل هیچ دیکتاتور دیگری را که مردمان را به فقر و بی سوادی بسته اند، نمی سوزاند. /ا

منبع عکس: ایندیپندنت