۱۳۸۷ آبان ۱, چهارشنبه

مجتبی


مجتبی را در بندرعباس خیلی ها اگر به اسم نشناسند، به رسم و قیافه می شناسند. جوانکی است که حتی در ظهرهای داغ تابستان در چهارراه رسالت با حرارت در کنار مأموران راهنمایی و رانندگی به کار علامت دادن به رانندگان برای حرکت یا ایستادن مشغول است. طفلک مجتبی البته نارسایی ذهنی دارد. لابد خیلی ها هم دلشان به حال او و خانواده اش می سوزد. کسی علامت دادن های او را جدی نمی گیرد ولی او خستگی را خسته می کند از بس به درستی کارش ایمان دارد و دستانش را بالا و پایین می کند ... چقدر اما خوشم آمد از کارِ راهنمایی و رانندگی بندرعباس که در آیین قدردانی از نمونه های ترافیکی، دست مجتبی را هم گرفت و برد بین جماعت و خود "سرهنگ" ضیایی به کادویی او را خوشحال کرد. درود بر صاحب این ایده، درود بر آغوش بازی که به مهربانی، "مجتبی" را به سوی خود خواند

۳ نظر:

  1. ممنون از مطلب خوبت.
    بهتره به جای "عقب مانده ذهنی" از عبارات دیگه ای استفاده کنی مثل:
    نارسایی ذهنی داره

    موفق باشی

    پاسخحذف
  2. احسنت... من يکی از اينها را در ترکيه هم ديدم.... کار جناب سرهنگ ضيائی نشان از روح بزرگ و قلب دريائی و رئوف ايشان است... انسانيت و بزرگواری زيباترين درجه ای است که ميتوان به آن رسيد...

    پاسخحذف
  3. جالب بود ! کاش گزارش تصویری از کار کردن آقا مجتبی و کار سرهنگ تهیه میشد تا از شبکه پخش و مخاطب بیشتری پیدا میکرد

    پاسخحذف