۱۳۸۶ اسفند ۱, چهارشنبه

سایه ستایش برانگیز مرگ


درود بر مرگ وقتی سایه اش را روی سر دیکتاتور پهن می کند! ... فیدل کاسترو نه بعد از پنجاه سال، که بعد از حس سایه مرگ بالای سرش، بالاخره رضایت داد که رییس نباشد. خدا را شکر که قرار نیست تقویم عمر کاستروها ورق نخورد حتی اگر که می توانند همیشه رییس باشند و یک انقلابیِ کامیاب،... تئودور دراپر، تاریخ نگار، چهل و چهار سال قبل درباره حکومت انقلابی کاسترو نوشت: "بیش از سه سال است که رژیم کاسترو مردم را بیشتر با خیال پردازی تغذیه کرده تا غذا" ... دخترِ کاسترو که از دست حکومت پدرش از کوبا فرار کرد، گفته بود: "او به خاطر خراب کردن کوبا شایسته یک مدال است ... این مرد دیوانه است و همه چیز دارد به یک حمام خون ختم می شود چون حکومت هنوز قصد دارد که سال های زیادی باقی بماند. آن ها همیشه در حال اختراع انگیزه ای هستند تا مردم کوبا را وادارند به چیزهای دیگری غیر از واقعیت فکر کنند" ... کاسترو هم خواهد مُرد، اما فرشته عدالت همیشه از مردن بی محاکمه دیکتاتورها عذاب کشیده است.

۱ نظر:

  1. سلام . آقا محمد عزیز و مزیز ... کاستروها همیشه رفتنی هستند . اما ای کاش نا آگاهی ها هم به همین سرعت رفتنی باشند ... در ضمن چشم شیطان کور به روزم ... باور نمی کنی سر بزن ... واین که حالا صلاحیت لینکم را تایید می کنی... حاضرم توبه نامه بنویسم ...

    پاسخحذف