حالا که اعدام در ملا عام با دستور رییس قوه قضاییه ممنوع شده با شور و شوق برخی هم وطنان که برای تماشای اعدام با فلاکس چای و زیرانداز عازم میدان های اعدام می شدند چه باید کرد؟! ... تماشای بریدن نفَس مجرم گیریم که تنِ یک مجرم بالقوه را بلرزاند و دلی زخم خورده را تسکین دهد، کسی آیا به حالِ عادی شدن تماشای یک انسان تا لحظه مرگ فکری کرده؟ یکی عین خودمان: آدم، بشر، دارنده روح خدایی، کسی که روزی پاک بود، معصوم بود، ... اصلا هر که بود؛ نفَس داشت و در همین کوچه و خیابان هایی که ما هستیم بزرگ شد. روی سخن فقط با عادی شدن تماشای مرگ است؛ بالای دار یا غیر آن فرقی نمی کند./ا
جناب معیننی سلام
پاسخحذفوقتی عادت کردیم به سیر بودن خودمان و دیدن گرسنگی دیگران،وقتی عادت کردیم که خودمان گرم بپوشیم و بی تفاوت از کنار کودکی که از سرما می لرزد بگذریم و یا حداکثر برایش دل بسوزانیم وقتی عادت کردیم که بچه هایمان را از همان کودکی با ناز و نعمت بزرگ کنیم بی آنکه طعم سختی رو بچشندو به زجری که فرزندان دیگران از همان نوزادی و طفولیت می کشند بی توجه بودیم وقتی نسبت به همه این چیزهای خرد و درشت بی اهمیت شدیم و یا در نهایت اظهار تاسف کردیم وقتی به خیلی چیزهایی که نباید عادت می کردیم عادت کردیم، به مردن آدمها همین آدمهایی که تا لحظاتی پیش با هم در زیر همین آسمان نفس می کشیدیم هم عادت می کنیم و برایمان عادی می شود
چند وقت پیش روزنامه عکسی دیدم که بسیار تکان دهنده بود. سه یا چهار نفر انسان در حال جان دادن بودند و دهها نفر روبروی انها با موبایل در حال فیلمبرداری و یا گرفتن عکس بودند!!!. با چهره ایی راضی و بعضا خندان!!! واقعا از دیدن عکس جا خوردم. مردم ما به کجا رسیدن؟ ایا این صحنه ها لذت بخشه؟ این عکس تور روزنامه گلف نیوز که مهمترین رونامه امارته در شماره اخر سالش چاپ شد. یعنی مردم ایران حتی از دیدن جان دادن هموطنهاشون تفریح میکنند. واقع فکر میکنم این حکم حکم به جایی بود
پاسخحذفخیلی وقتها نتیچه میگیرم..از ماست که بر ماست..... ملت ما زود همه چیز را میپذیرد... خیلی زود سر خم میکند...به روی همه ضد انسان بودنها...
پاسخحذفمحمد جان چقدر زیباو به جا گفتی . شگفتا از این مخلوق خداوند که اینگونه خیانتکار شده . ولی خدا هم به آنها خیانت کرده . سبز باشی .
پاسخحذف