اول) تا اینجای سال، استان زنجان در کاهش
بارندگی نسبت به میانگین بلندمدت ۵۵ ساله، حائز رتبه اول کشور است (با ۶۶ درصد کاهش) و نسبت به
بارندگی سال آبی قبل، با ۴۷ درصد کاهش، مشترکاً با خراسان رضوی در رتبه سوم قرار گرفته! اوضاع به طرز واضح و کمسابقهای نگرانکننده است. این اوضاع حتما کشاورزی، تامین آب شرب و برق استان و کشور را به شدت متاثر خواهد کرد و ضروری مینماید که مردم آمادگی لازم را کسب کنند.
دوم) بزرگترین بیلبرد سازمان متولی مدیریت منابع آب استان میفرماید: «خونبهایت فتح قدس است» (عکس). صاحب اختیاران این تابلو ترجیح دادهاند به کمک سازمانهای پرشمار سیاسی-عقیدتی بیایند. لابد برای اعلام پیامهای مربوط به مدیریت منابع آب و اطمینان دادن به مردم بابت چارهاندیشی سازمان ذیربط در بحران آب، هنوز فرصت باقیست و اولویت همین است که هست!
سوم) واضح است مسئول کاهش بارندگی شرکت سهامی آب منطقهای نیست اما "مدیریت منابع آب" (شامل شناخت، مطالعه، توسعه، حفاظت و بهرهبرداری بهینه از منابع آب) که ناکارآمدی آن در سطح استان و کشور سالهایی است هویدا شده، فراتر از مسئله بارندگی است. فردا روز که آوار مصائب بحران آب با شدت تمام بر سر جامعه فرو بریزد، آیا چنین تابلویی بر پیشانی متولی مدیریت منابع آب، جز "دفاع بد" از "سردار" و نشانهای از سیاسی بودن سازمانهای تخصصی و فنی (به مثابه علت ناکارآمدیشان)، ارزیابی خواهد شد؟
**
تکمله:
از جمله برای آگاهی شرکت آب منطقهای زنجان که مشغول
کار عقیدتی-سیاسی است: «مردم باید در جریان وضعیت نگرانکننده
آبخوانها قرار بگیرند.» (منبع)
🌍
ایلنا- دومین نشست «گفتگوهای آبی» با حضور جمعی از کارشناسان، صاحبنظران و علاقهمندان به حوزه آبهای زیرزمینی در شرکت مدیریت منابع آب ایران برگزار شد.
🌍
محمدجواد سمیعی نماینده شبکه تشکلهای محیط زیستی و منابع طبیعی در این نشست اعلام کرد:
شهرها، نهادها (حتی نهاد آب)، مسئولان، کارشناسان و فعالان و در نهایت مردم متناسب با شدت بحران در آبهای زیرزمینی، آماده و پای کار نیستند.
.
هر بار که برنامهریزی برای نجات سفرههای آب میشود، یک افق چند ساله در نظر میگیریم؛ مثلاً در طرح تعادل بخشی قرار بوده ظرف ۶ سال کسری مخزن سالانه از ۵.۵ میلیارد مترمکعب صفر شود و ظرف ۲۰ سال کسری مخزن تجمعی آن موقع که ۱۲۰ میلیارد مترمکعب بوده جبران شود اما هیچ یک محقق نشده و تازه اکنون به ۱۵۰ میلیارد مترمکعب رسیده است.
.
حفر چاههای جدید برای آب شرب تابستان پیشرو، دادن شارژ مجدد، تداوم کفشکنی و جابهجایی چاهها از مهمترین این رویههای غلط است و سؤال مهمی که مطرح است این است که چه زمانی ترمز این قطار رو به سراشیبی کشیده خواهد شد؟
👈 نماینده شبکه تشکلهای محیط زیستی و منابع طبیعی با انتقاد از عدم اعلام صریح میزان ذخیره آبخوانها اظهار داشت: این اطلاعرسانی کمک میکند تا همه بخشهایی که هنوز توهم امکان برداشت بیرویه دارند، تکانی بخورند. چرا که این حق مردم است که بدانند چه زمانی منبع اصلی تامین آب تمام میشود.
.
ملاک نهایی، نه گزارش عملکردها بلکه نبض سفرههای آب زیرزمینی یعنی نمودار سطح ایستابی دشت باید باشد که وضعیت این نمودارها در بیش از ۴۰۰ دشت ممنوعه و بحرانی نگرانکننده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر