«نظام ایستا به "فردیت" علاقه ندارد. کسی که دانش و اندیشه و توانایی آفرینش‌گری دارد، فردیت پیدا می‌کند. پس به مرور جای همه این "افراد" را کسانی می‌گیرند که از این ویژگی کم بهره‌اند. یا کم‌سواد و کلیشه‌ای‌اند، یا بی‌اعتقاد و مسئولیت‌ناپذیر و یا البته هر دو.»
«یکی از تبعات ایستایی ایدئولوژیک دولت‌ها درطول زمان این است که رفته‌رفته عمدتاً دو گروه دربدنه آنها باقی می‌مانند: معتقدانی که از ذهن نقاد و خلاق بی‌بهره‌اند و ریاکارانی که تنها منافع شخصی‌شان را دنبال می‌کنند.»
«دو گروه دیگر نیز هستند که قوام نظام به آنهاست؛ باورمندانی که یا متخصص علوم دینی‌اند یا متخصص علوم فنی و مانند آن[...] معمولا درگیر "درخودماندگی فرهنگی" [...] و خودشیفتگی فرهنگی، درخودماندگی فرهنگی و بنیادگرایی همزادند.»
🔹 محمدمنصور هاشمی (عضو هیئت علمی بنیاد دائرةالمعارف اسلامی)، مجله "اندیشه پویا"، ش۸۳، ص ۷۹
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر