11 آبان:
مسعود سطانی‌فر، از مجلس برای وزارت ورزش و جوانان رای اعتماد گرفت. او رییس سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بود.
یک روز بعد:
مسعود سلطانی‌فر، در جایگاه رییس سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، طی حکمی، امیر کرم‌زاده را سرپرست مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد کرد.
دو روز بعد:
زهرا احمدی‌پور به عنوان رییس جدید سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی منصوب شد.
8 روز بعد:
از سوی زهرا احمدی‌پور، امیر کرم‌زاده (پس از 11 روز) از سمت خود برکنار و محمدرضا کارگر سرپرست مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد شد.
.
نکته:
اینجا بحث بر سر توانایی و شایستگی امیر کرم‌زاده نیست. سخن بر سر این است "مسعود سلطانی‌فر" چرا 2 روز صبر نکرد، تا جانشین‌اش تکلیف سرپرستی مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد را روشن کند؟ چرا می‌خواست او را در برابر عمل انجام شده قرار دهد؟ اگر به شایستگی کرم‌زاده باور داشت، چرا پیش از آن‌که رفتن‌اش از میراث فرهنگی قطعی شود، او را منصوب نکرد؟ معامله‌ای بوده که تعهد سلطانی‌فر را به فردای رای اعتماد موکول کرده بود؟
سلطانی‌فر خیلی زیاد اهل "تدبیر" است که رییس‌جمهوری تدبیر و امید اصرار داشت، حتما "وزیر" شود؟
به واسطه شناختی که از سلطانی‌فر، و سابقه همکاری و دوستیی که با امیر
کرم‌زاده داشته‌ام، پیگیر اخبار مربوط به این دو بوده‌ام و شمای نوعی به
این طریق از ابهامات این نصب و عزل خبردار می‌شوید؛ چه بسا رخدادهای مشابه بسیار در
سازمان‌های دیگر که از آن‌ها برای همیشه بی‌خبر می‌مانیم!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر