سلام یاد سحرگاهی
.
سَحَر سِحر نجات دارد لابد؛ توی کلمه‌های خدا، بین همه ساعت‌های
شب و روز، «نجات» فقط کنار سَحَر آمده (نَّجَّيْنَاهُم بِسَحَرٍ)؛ یعنی همان دم که
خورشید به دروازه آسمان نزدیک و نزدیک‌تر می‌شود. لابد پای رمزی در میان است. نکند رمز،
سکوت باشد؛ سکوتِ سحر؟ یا رو به روشنا بودن سحر؟
.
این نشانه‌ها را، و یاد تو را وقت
سحر، زیاد دوست دارم؛ خیلی زیاد. آرام می‌کند یادِ نجات، یاد تویِ دل‌آرام؛ وقت سحر.
.
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر