۱۳۹۲ خرداد ۱۰, جمعه

این مناظره نبود

نخستین برنامه به اصطلاح «مناظره» کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری، امروز (جمعه، دهم خرداد 92) برگزار شد. قبلا در همین باره (اینجا +) نوشتم که این مناظره نبود؛ «حرف زدن‌های نوبتی» بود و گاهی حرف مفت به خورد مخاطب دادن. صدا و سیما به نوعی همه‌شان را تحقیر کرد! در فرم، عین اجرای مسابقه تلویزیونی بود برای بچه مدرسه‌ای‌ها؛ مشاعره حتی!
در محتوا، بسیاری از سئوال‌ها و شبهه‌ها بی‌پاسخ ماند، هر کسی که می‌توانست دست توی گلدان شیشه‌ای کند و کاغذ بیرون بیاورد و دکمه کرنومتر بزند، می‌توانست مجری باشد. کاندیداها نتوانستند رقبای خود را به چالش بکشند، چشم توی چشم هم شوند.  همه از اقتصاد ویران گفتند، همه ناچار شدند که از برنامه‌هایشان در مقابله با کاهش درآمد ارزی فروش نفت و بیکاری و تورم بگویند، ولی کسی نگفت چرا و چگونه و توسط چه کسی این مملکت به این وضع وخیم اقتصادی رسیده؟ کسی جرأت نکرد درباره صورتحسابی که برنامه انرژی هسته‌ای برای اقتصاد مردم ایران صادر کرده و می‌کند، چون و چرا کند. نشد که «خودمونی سازی» به جای «خصوصی سازی» نقد شود. نشد که معلوم شود دقیقا با اجرای اصل 44 قانون اساسی، کدام شرکت‌ها به نهادهای وابسته به سازمان‌های نظامی نرسیده! واقعا این مناظره اقتصادی بود؟ این زورچپان کردن یک برنامه خسته‌کننده به اسم «مناظره» به مردم نبود؟
.
حکایت ما خیلی شبیه حکایت فیلم «فرار به سوی پیروزی» شده! همه‌ی بازی تحت کنترل شدید است اما ما، باید در مسابقه شرکت کنیم. درها باز خواهند شد. 
.
مرتبط: پیشنهاد برای ادامه راه مناظره +
.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر