۱۳۹۱ بهمن ۸, یکشنبه

تأخیر در مذاکرات هسته‌ای؛ علاقه‌ای نیست یا امیدی؟



در کمتر از یک ماه، برای بار دوم، اتحادیه اروپا اظهارات مقامات مذاکره کننده ایرانی را به سرعت تکذیب کرده. اما نکته جالب، و چه بسا مهم، این است که آنچه تکذیب می‌شود نه جزییات و نتایج مذاکره، که مکان و زمان مذاکرات هسته‌ای است!
.
بار نخست، سعید جلیلی، 15 دی ماه گذشته و در جریان سفر به هند،  از مذاکرات با «پنج بعلاوه یک» طی ماه ژانویه (که انتهای همین هفته پایان می‌پذیرد) خبر داد. بلافاصله مایکل مان (یک سخنگوی روابط خارجی اتحادیه اروپا) ضمن تکذیب این ادعا اعلام کرد که مقامات ارشد اتحادیه اروپا و ایران 4 روز قبل‌تر در این باره مذاکره کرده‌اند ولی نتیجه ای حاصل نشده. او گفته بود: «امیدوارم مذاکرات به زودی صورت گیرد اما تاریخی برای مذاکره بعدی تعیین نشده.»(+) وی بعدتر گفت: «ماه دسامبر زمان و مکان مشخصی برای انجام مذاکرات به ایران پیشنهاد شده اما ایران در پاسخ دادن تعلل کرده و هر بار شرایط و مکان تازه‌ای را پیشنهاد کرده»
.
بار دوم هم دیروز این اتفاق رخ داد. یک سخنگوی دیگر کاترین اشتون ساعاتی بعد از آنکه دو خبرگزاری فارس و مهر از قول علی باقری، معاون دبیرشورای عالی امنیت ملی ایران از آمادگی این کشور برای انجام مذاکرات خبر داده و خواهان پایبندی گروه ۱+۵ به تاریخ مورد توافق در ماه ژانویه شده بود، اعلام کرد: «ایران پیشنهاد گروه ۱+۵ را برای مذاکره در ماه جاری میلادی در استانبول ترکیه نپذیرفته است ... گروه «پنج بعلاوه یک» در مورد محل و تاریخ مذاکرات از خود انعطاف نشان داده اما ایران با طرح شرایط تازه عملا درصدد به تاخیر انداختن مذاکرات است ... دو طرف از ماه دسامبر در حال گفت و گو برای رسیدن به توافقی درباره زمان و مکان مذاکرات بوده اند.»(+) همزمان خبرگزاری‌ها تازه‌ترین مکان مطرح شده توسط ایران برای برگزاری مذاکرات اتمی را قاهره اعلام کرده‌اند.(+)
.
ادعاهای متناقض طرفین در حالی صورت می‌گیرد که در ایران علاوه بر رو به وخامت گذاشتن اوضاع اقتصادی (که بخشی از آن ناشی از عدم توافق ایران و گروه «پنج بعلاوه یک» و متعاقب آن وضع تحریم‌های بی‌سابقه است)، موعد انتخابات ریاست جمهوری نیز نزدیک می‌شود.  انتخاباتی که فرا نرسیده ابعادی فراتر از یک انتخابات معمولی به خود گرفته و به عنوان نمونه؛ حتی رهبری، پیشاپیش، شائبه به موقع برگزار نشدن آن را رد کرده است.
.
تأخیر در انجام مذاکرات، آنچنان که می‌نماید، بیشتر مورد نظر طرف ایرانی است (ایران اظهارات سخنگویان کاترین اشتون را تا کنون تکذیب نکرده). این آیا بدان معناست که ایران به مذاکرات تا قبل از انتخابات ریاست جمهوری، «علاقه» و یا «امیدی» ندارد؟ و چرا؟
.
.

۲ نظر: