۱۳۹۱ فروردین ۶, یکشنبه

مرز ِ تبانی کجاست؟


دستور به برگزار نکردن مسابقه فینال جام حذفی «یا» تبانی و پایان اجباری بازی با نتیجه مساوی (در حالی که بازی جام حذفی با نتیجه مساوی تمام نمی شود) تدبیری بوده که به ذهن برخی مدیران مملکت رسیده بود: دقیقا دو روز بعد از حمله به کوی دانشگاه تهران در 18 تیر سال 78 که ابتدا به درگیری بیشتر بین پلیس و لباس شخصی ها از یک سو و دانشجویان در سوی دیگر انجامیده و سپس به بخشی از پایتخت گسترش یافته بود. قرار بوده بازی فینال بیستم تیرماه بین پرسپولیس و استقلال برگزار شود. صفایی فراهانی، رییس وقت فدراسیون فوتبال، زیر بار این تدبیر امنیتی نمی رود. بازی 2 بر 1 به سود پرسپولیس تمام می شود. صفایی فراهانی دستور می دهد اهدای جام تیم برنده با 45 دقیقه تاخیر صورت بگیرد تا هواداران تیم بازنده ورزشگاه را ترک کنند. او این ماجرا را اخیرا در جریان یک مصاحبه فاش کرده(+).
.
سئوال اول: آیا این اولین و آخرین دستور به تبانی در فوتبال بوده است؟
.
سئوال دوم: اگر پاسخ سئوال اول، «خیر» است، این دستورها کی به تایید فدارسیون رسیده و سپس به کدام تیم ها، از سرپرست و مربی گرفته تا بازیکنان، ابلاغ و سپس اجرا شده؟
.
سئوال سوم: چه میزان از تدابیر امنیتی این چنینی توسط کسانی اتخاذ می شود که نمی دانند نتیجه بازی حذفی، با تساوی تمام نمی شود؟
.
سئوال چهارم : چند نفر مثل صفایی فراهانی وجود دارد که می توانند به تدابیر امنیتی این چنینی «نه» بگویند؟
.
سئوال آخر: آیا دستور به تبانی و دستکاری در نتیجه، خاص مسابقات فوتبال بوده است؟
.
.

۱ نظر:

  1. عکسش منو یاده دوران کودکی انداخت
    مقالش به کنار اون دیگه جای خودش داره
    ممنون و خسته نباشید

    پاسخحذف