نادژدا ماندلستام، زن نویسنده روس که ناظر روانه شوهرش، اوسیپ ماندلستام؛ شاعر بزرگ روسیه در سال های ترور و وحشت استالینی دهه 1930 به اردوگاه های کار اجباری بود، بدون آن که احساساتی و یا ساده اندیش باشد در یادداشت های خود با واژه های روشن اما گزنده، بیانگر وضعیتی است که رژیم شوروی کمونیستی مردم را در ترس و بیم دائمی نگه می داشت چنان که او توصیف می کند از مردم اتحاد شوروی افرادی با "قوای دماغی غیرمتعادل، نه کاملا بیمار و نه کاملا معمولی و عادی" ساخته بودند. با وجود این ماندلستام بر خلاف تمام محققین و سیاستمداران ضعف ذاتی رژیم را دریافته بود و جهش و تولد دوباره مردم خود را باور داشت ... وی در کتاب خود، "امید در برابر امید"، می نویسد: "این ترس و وحشت می تواند به سرآید ولی بهایی که برای آن باید پرداخت این است که میلیون ها تن از مردم به اردوگاه ها و زندان ها فرستاده شودند. اگر چنین اتفاقی رخ دهد، همگان به فریاد خواهند آمد. این چیزی است که باید روی آن حساب کرد".
Ref: The last days of the soviet empire; by Remnick
دیدی رفسنجانی با انتشار مثلا قسمتی از خاطراتش توی سایت شخصیش چه جوابی به خامنه ای داده:
پاسخحذفhttp://www.hashemirafsanjani.ir/?type=dynamic&lang=1&id=1236
حال کردم.
دیدم ... انصافا حال کردنی است
پاسخحذف