۱۳۸۵ بهمن ۳, سه‌شنبه

آسمان


تا آسمان راهی نیست ... دست ها را که در زمین دل کاشتی و بالا بردی شان به سمت آسمان، آسمان می شود زیر پای دلت

۵ نظر:

  1. از عکس با ان دو دست نورانی لذت بردم

    پاسخحذف
  2. محمد عزیز فقط میتونم بگم به به !!! از طرفی مطلب قبلیت خیلی دلنشین بود...خیلی . ازت بسیار ممنونم که اینهمه به من لطف داری و در کامنتهات همیشه شرمنده ام میکنی . راست هم میگی با طنین روزمرگی وجود نداره . بچه ها بهترین دلیل زندگی کردن هستند . سبز باشی .

    پاسخحذف
  3. ma ro ham link konid. va elam konid ta motagabel shavad

    پاسخحذف
  4. :)...عالی... حالا به دستهام نگاه میکنم.. و اینکه می شود هر چه بخواهد در آنها جای دهد... حتی اگر کوچک باشند..خیلی کوچک...

    پاسخحذف
  5. آسمان از آن من است
    اگر پرواز بياموزم . . .!

    پاسخحذف