.
[این 2 متن "تحلیل"اند (که می‌توانند غلط باشند) و با "خبر" فرق دارند]
(1)
✍🏻 مهرداد فرهمند
از آغاز جنگ غزه در همه منبرهای تلویزیونی‌ام گفتم ایران نباید خودش و نیروهای هم‌پیمانش را خرج سنگی کند که حماس در چاه انداخته بلکه باید از این بحران فرصت بسازد. نکردند و کار را به اینجا رساندند که هم حیثیت ایران برود و هم حزب‌الله ضربه‌های جبران ناپذیر بخورد(+). ایران می‌توانست به عنوان تنها دولتی که حماس از آن حرف‌شنوی دارد، در زمانی که حوثی‌ها تجارت دریایی را مختل کرده و حزب‌الله و بقیه اسرائیل و حتی نیروهای آمریکایی را زیر ضرب گرفته بودند، وسط بیاید و در برابر آزادی گروگان‌ها و کمک به حل بحران، امتیاز بگیرد(+). ایران سالیان سال روی نیروهای شبه‌نظامی سرمایه‌گذاری کرد تا سپر دفاعی‌اش باشند نه اینکه هم خودش و هم این نیروها را خرج ماجراجویی احمقانه حماس کند که نه خودش با آن موافق بود و نه نیروهای هم‌پیمانش. حزب‌الله بیش از مداخله نظامی، از ایران انتظار حل سیاسی بحران را داشت(+). ایران خیلی دیر به هوش آمد اما باز هم بی‌خودی لِفتَش داد. اینکه پزشکیان برای حل بحران دست به دامن مکرون شود قطعاً به اشاره خامنه‌ای بوده اما او را باید پیش از عراق راهی پاریس می‌کرد. کاری را که در شرایط درماندگی به آن رسیدند، همان اول باید می‌کردند(+). کار به جایی رسید که نه تنها هیچ امتیازی نمی‌توانند بگیرند بلکه اگر خیلی هنر کنند، باید امتیازات سنگینی هم بدهند تا خودشان و حزب‌الله را از زیر ضرب بیرون بیاورند. زورشان را به التماس دادند. همان بی‌فکری که در جنگ با عراق و مسئله هسته‌ای کردند، تکرار شد. باز هم تکرار خواهند کرد(+).
(2)
✍🏻 علی قلهکی (فعال رسانه‌ای انقلابی)
نتانیاهو در سازمانِ ملل: «به ایران پیام می‌دهیم که اگر به ما حمله کند، آن را پاسخ می‌دهیم و جایی در ایران نیست که دست ما به آن نرسد!»
در مورد صحبت‌های نتانیاهو چند نکته گفتنی‌ست؛
۱. نخست وزیرِ رژیم در سخنرانیِ سازمان ملل خود، پیش‌خبرِ عملیاتِ ظهرِ جمعه‌یِ ضاحیه‌ی لبنان را چند دقیقه قبل از اجرا، داد!
۲. نتانیاهو تهدید کرد در صورتِ حمله‌یِ ایران، آن را پاسخ می‌دهد.
۳. اسرائیل به نوعی خواست که تهران در "تله‌ی تنش" نیافتد؛ تصمیم‌گیرانِ اصلی در تهران باید تصمیم بگیرند که می‌خواهند "سیاستِ مدارا برای فرارسیدن زمانِ برخوردِ مناسب" را در پیش ببرند یا "انتقامِ هم‌سطحِ واقعی!" را در دستور کار قرار می‌دهند.
۴. نتانیاهو در بخشی از صحبت‌های خود می گوید "جایی در ایران نیست که دستِ ما به آن نرسد!"؛ از این جمله دو برداشت می‌کنم: یک. اشاره به برتری نظامی اسراییل دارد که هدیه‌ای از سوی غرب است است و نه توان بومیِ این رژیم. دو. اشاره به "اشرافِ اطلاعاتی" که حاصل از "دانشِ فنی" و "شبکه نفوذِ اسراییل در ایران" دارد.
۵. اسرائیل اگر بتواند کار حزب الله در لبنان را یک‌سره کند _که ان‌شالله اینطور نخواهد شد_ قطعا مابقی جریانِ مقاومت را تا دی‌ماه ۱۴۰۳، تعقیب خواهد کرد؛ تحلیلگرانِ حوزه منطقه ساده‌اندیش نباشند!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر