کتاب «تاریخ مختصر علم» مرا یاد شوق روزهای نوجوانی انداخت؛ آن روزها که کارت بازی «دانشمندان» داشتیم. با بسیاری از اسامی مشاهیر بار اول روی همین کارت‌ها آشنا شدم و بعد در کتاب هزار و چند صفحه‌ای «دائره‌المعارف مصور» آذین‌فر (چاپ سال ۴۸) در کتابخانه خانه پدری، دنبال اسم‌ها می‌گشتم تا بیشتر از قصه‌شان بدانم. گاهی حتی سعی کردم از روی این کتاب کارت‌های تازه بسازم.
«تاریخ مختصر علم» خواندنی است چون تاریخ علم و مشاهیر را هم مختصر و هم با قصه روایت می‌کند؛ مثلا چطور شیمی مدرن محصول یک گردهمایی بین‌المللی در سال ۱۸۶۰ میلادی است (صفحه ۲۵۹) یا «واکا» به معنی گاو در لاتین، در واکسیناسیون از کجا آمده؟(صفحه ۲۳۹).
کاش این کتاب‌ها بیشتر خوانده شوند.
فارغ‌التحصیلان دوره متوسطه احتمالا لذت بیشتری از خواندن این کتاب ببرند و بخواهند حتی نقشه راه تحصیلات دانشگاهی‌شان را ترسیم کنند، و شاید افسوس بخورند که چرا درس‌های علوم‌پایه‌شان چنان رسمی و خشک و بی‌قصه در دبیرستان به خوردشان داده شد. بزرگ‌ترهای مشتاق به تاریخ علوم پزشکی، علوم پایه و فنی و مهندسی حتما از خواندن کتاب خوش‌شان خواهد آمد اگر که قصه علم برای‌شان جذاب و مهم باشد.
کتاب کاش عکس و تصویر داشت اما به هر حال متن بسیار روانی دارد و خانم فرهادیان عزیز کتاب خوبی را به دست خوانندگان رسانده است؛ دست مریزاد.
این دومین کتابی است (بعد از کتاب [داستان بنیانگذاری دانشگاه تحصیلات تکمیلی] علوم پایه زنجان) که از خانم فرهادیان می‌خوانم و راضی‌ام.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر