به محض اینکه بدانیم کسی شاهد کارهای ماست خواه ناخواه خود را با آن چشمان نظاره‌گر تطبیق می‌دهیم و دیگر هیچ یک از کارهای‌مان صادقانه نیست.
...
سابینا بر این باور است که هر کسی خلوت انس خویش را از کف می‌دهد، همه چیزش را باخته است و کسی که با کمال رغبت از آن چشم‌پوشی می‌کند، غولی بیش نیست. بدین ترتیب سابینا از اینکه باید عشق خود را پنهان سازد، رنج نمی‌برد بالعکس این تنها راهی است که به او امکان می‌دهد "در حقیقت" زندگی کند.
بار هستی، میلان کوندرا، ترجمه: پرویز همایون‌پور، ص143
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر