خبرنگاری
در جنگ جهانی دوم از موسولینی پرسیده بود، شما می‌گویید برای سربلندی ایتالیا تلاش
می‌کنید و می‌جنگید لیکن من هر چه در ایتالیا گشته‌ام جز فقر و مصیبت و مردمی
فلاکت‌زده نیافته‌ام! مردمی مایوس و فقیر و خسته و رنجور! موسولینی در پاسخ وی
گفته بود: من نگفتم برای اعتلای «مردم ایتالیا» چنین می‌کنم، گفتم برای «ایتالیا
»...
گویی
از نظر موسولینی هویتی به نام ایتالیا وجود دارد که به هزینه لاغر شدن مردم ایتالیا،
فربه می‌شود. گرچه در این میان مردم بی‌نشاط‌تر می‌شوند ولی آن هویت نشیط‌تر می‌شود
(...) اصلاحگری وقتی از درد و رنج سخن می‌گوید، مرادش درد و رنج چیزی به نام
«نظام» یا «جامعه» نیست. اصلاحگری درد و رنج همین انسان‌های خاکی و دارای گوشت و
پوست و خون را در نظر دارد.
📚 مصطفی
ملکیان | تقدیر ما، تدبیر ما | چاپ اول | صفحات 49 و 50
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر