سلام بهانهی کلمات
.
چقدر این کلمات را دوست دارم که خلاصه همه آنها، نجوای نام
توست. مدام چشمهایم را در مسیر کلمات، و در خم و پیچ حروف میگردانم؛ که یقین
دارم محل گذر نگاههای عزیز توست (بین خودمان باشد؛ حسودیشان را هم میکنم گاه و
بیگاه)
.
کلمه را برای تو دوست دارم؛ تو را برای تو.
.
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر