...
ز خشک سال چه ترسی!
- که سد بسی بستند:
نه در برابر آب،
که در برابر نور
و در برابر ِ آواز و در برابر ِ شور ...
.
در این زمانه عسرت،
به شاعران ِ زمان برگ ِ رخصتی دادند
که از معاشقه ی سرو و قمری و لاله
سرودها بسرایند ژرف تر از خواب
زلال تر از آب.
.
تو خامشی، که بخواند؟
تو می روی، که بماند؟
که بر نهالک ِ بی برگ ِ ما ترانه بخواند؟
...
شفیعی کدکنی
:(
پاسخحذف