ایرانیِ خوب، ایرانی یخ زده است

سختی هایی که بخش قابل توجهی از مردم ایران، به عنوان دارندگان دومین مخازن زیرزمینی گاز طبیعی جهان، به علت قطع گاز یا افت فشار آن طی روزهای اخیر با آن مواجه شدند، بیشتر از آن که ناشی از آزار طبیعت باشد، ناشی از عمری بی تدبیری در اداره شوون مملکت بوده و است. سرمای شدید و هر نوع فشار پیش بینی نشده طبیعت علیه انسان، خاص ایران ما نیست. همیشه خبرهایی از سیل و زلزله و گرما و سرما و توفان را در اخبار می شنویم و یا کم و بیش دچارش می شویم ولی وقتی تسلیم شدن در برابر سرما را در کنار توانمندی های معطل مانده بالقوه خدادادی کشور قرار می دهیم جز خشمی فروخورده عایدمان نمی شود. صف بستن برای بیسکویت در فرودگاه امام برای مسافرانی که سه روز تمام بی تکلیف آواره مدرن ترین فرودگاه ام القرای جهان اسلام شده اند، یا هر مصیبتی از این دست که حتی خبرش را هم نشنیده ایم از بی کفایتی ریشه دوانیده در تمام امور کشور خبر می دهد. بدتر از همه این ها البته این است که آفتاب که قندیل های یخی را آب کند، این مصبیت را هم فراموش می کنیم؛ مطمئن باشید؛ شاید اصلا با این مصیبت ها بگوییم و بخندیم! نه دادی می زنیم و نه حتی مشتمان را خشم آلود بلند می کنیم. نه بی لیاقت ها را از خود می رانیم و نه سعی می کنیم بدانیم دلسوز کیست تا دستش را بگیریم. برای بی لیاقت ها، ایرانیِ خوب همان ایرانیِ یخ زده است که وقتی سردش می شود از "چرا" گفتن یک قدم دیگر دورتر می شود! /ا

لینک در بالاترین