حاشیه بازی دیروز استقلال تهران و برق شیراز تابلوی کوچکی از فرهنگ ما ایرانی ها بود که در همه ارکان و اجزا زندگی مان ریشه دوانیده: از دیوار بالا رفتن تماشاگران ورزشدوست بی بلیت بگیر تا کمدی جام گردانی در انتهای بازی که هر کسی می توانست از راه برسد و آن را بالا ببرد و بدود٬ از شوت توپ سیاست به وسط میدان ورزش با تبریک خبر خوش هسته ای تا به جماعت خواندن نماز مستحبی ( و من در رساله عملیه توضیح المسائل خوانده ام که هیچ نماز مستحبی را نمی توان به جماعت خواند جز نماز طلب باران را)٬ از نور افشانی (که البته بهتر است بگوییم دود افشانی) در حضور آفتاب تا آتش سوزی در جایگاه تماشاگران٬ از حضور پیش بینی نشده گسترده تماشاگران (که البته سرمربی محترم مدعی بود این نشانه آن است که مردم به مظلومیت استقلال پی برده اند ! ) تا فشار و هول دادن های حاضران به هنگام تقدیم کاپ و بالاخره کولی دادن به آقای گل ... این ماییم ... ایرانیان عزیز و نجیب! /ا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر