۱۴۰۱ تیر ۱۵, چهارشنبه

چهارپاره - 158 | اهمیت نبود ِ واهمه در چکاندن ماشه برای دفاع از ارزش‌ها

 

اول) پیش‌شرط‌های "غیربرجامی" جمهوری اسلامی برای احیای برجام درکنار غیررقابتی کردن انتخابات برای حصول اطمینان کامل از اعزام بی‌دغدغه کسی به صدر قوه مجریه که مدام از "گره نزدن مملکت به توافق" حرف می‌‌زند، نشانه‌های بلیغ بی‌علاقگی به توافق و ترجیح شکوه انتزاعی-تاریخی ِ "تسلیم‌نشدن"، به زدودن رنج از زندگی ِ مردم ِ اکنون بود.

تصمیم و قرار بر این است که مردم دهه‌ها و سده‌های آینده بگویند و در کتاب‌های تاریخ نوشته شود: «آنها تسلیم نشدند.»! همین!

آنچه امیدوارند تا  آن روزها از یادها برود رنجی است که "مردم ایران" پس از بیست سال مناقشه هسته‌ای "اکنون" متحمل‌اند! گرانی بیداد می‌کند و فقر و فساد به طور کم‌سابقه‌ای گسترش یافته، ایرانیان در بین انواع مضیقه‌ها محاصره شده‌اند و در حالی که اعتراض‌ها به سرعت "جمع می‌شود"، کسانی آن قدر خوشحالند که به تاب‌آوری ملت ایران مفتخر می‌شوند!

به مردم ِ اکنون قول آینده درخشان داده می‌شود و تزریقات‌چی‌های انقلابی، مدام در حال تزریق "امید"ند؛ کسی اما نمی‌داند خسارت این روزهای زندگی مردم چگونه جبران خواهد شد؟ آیا اصلاً جبران‌شدنی خواهد بود؟!

در ضمن، امید را باید دید یا باید تزریق کرد؟!

 

دوم) حجت‌الاسلام حسین طیبی‌فر (جانشین نمایندگی ولی‌فقیه در سپاه پاسداران) گفته: «مجموعه نمایندگی ولی‌فقیه در سپاه در کنار حفاظت و فرماندهی سعی می‌کنند تا اجازه ندهد ویروس و موریانه‌ای وارد مجموعه سپاه شده و شاکله ارزشی آن را مخدوش کند. در این مجموعه باید نیروهایی تربیت پیدا کنند تا بدون ترس و واهمه دست روی ماشه داشته باشند تا از دستاوردهای انقلاب اسلامی و مبانی ارزشی و اعتقادی دفاع کنند. ما امروز بیش از هر زمان دیگر در برابر همه توطئه‌های دشمنان به تقویت روحیه معنوی و ارزشی نیاز داریم که سپاه با مردمداری و تبعیت از ولایت همواره در صحنه حاضر است.»

سؤال:

مگر گزارشی از ترس و واهمه‌ای در چکاندن ماشه برای دفاع از ارزش‌ها دریافت شده؟!

مگر در تربیت چنین نیروهایی تا کنون کوتاهی شده؟!

 

سال‌ها پیش مرحوم آیت‌الله خمینی گفته بود: «ما امیدواریم که بشر به رشدی برسد که مسلسل‌ها را به قلم تبدیل کند.» [...] 

 

سوم) بدن بدون روده، ناقص است، مُرده است اصلاً. به همین دلیل کشور هم به امثال رائفی‌پور و حسن عباسی احتیاج دارد. نباید عده‌ای خودشان را بابت وجود امثال ایشان ناراحت کنند! ناراحتی آن‌جاست که کسانی مدام به محتوای روده، کلام و رفتار امثال رائفی‌پور و حسن عباسی، ادکلن و عطر بپاشند و زیر و جلوی‌شان ظرف طلا بگذارند!

 

چهارم) کرونا دوباره خیز برداشته است. 14 میلیون نفر از جامعه هدف در ایران "اصلاً" واکسن نزده‌اند. سیستم اما به جای شناسایی این 14 میلیون "بمب ساعتی"، سخت مشغول حجاب است!

مگر "معیوب بودن سیستم" و اصرار ِ لجوجانه به نمایش "معیوب بودن"، باید شاخ و دم داشته باشد؟!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر