.
این دریای ژرف
که بر تکه سنگی
کنار قطره آبی
نشسته است،
این راز سر به مُهر که آب های بی کران
_ از شوق فهم او _
دیری است
تشنه مانده اند،
گویا فرشته ای است
که از آسمان
دل اش گرفته است
*
.
روایت: مصطفی مستور
عکس: زهرا قوامی شهیدی
هر دو از کتاب: پرسه در حوالی زندگی
**
من نوشت: معادل هم قرار دادن "انسان توی عکس" و "دریای ژرف"، همزمان با یکی دانستن "دریای توی عکس" با "قطره آب"، فوق العاده است؛ همچنان که عکس.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر