۱۳۸۹ مرداد ۱۹, سه‌شنبه

کاریکاتور هفته - 28



این کاریکاتور، کاریکاتور عجیبی است؛ لغت دیگری به جای"عجیب" پیدا نمی کنم در حالی که مطمئنم نمی توانم منظورم را دقیق منتقل کنم ... در برخی آزمایشگاه های پزشکی شاید شما هم دیده باشید بچه هایی را که به هر دلیل رشد کامل نداشته و از دنیا رفته اند، چنین توی شیشه نگهداری می کنند (و من نمی دانم چرا). حالا کاریکاتوریست در خیال خود بر خیال یکی از این آدمیزادها راه برده و نقش پدر و مادر را در آن دیده...سوژه کاریکاتور باید ثمره اندیشه ای باشد که "انسان" را به صرف انسان بودنش، پاس می دارد و او را لایق دوست داشتن، و لایق مالک "خیال" بودن، می داند.

*
کاریکاتور: بهرام عظیمی

۸ نظر:

  1. FASSANEH! می دانی چرا؟ چون آن کودک هیچ گاه به آرزویش، به واقعیت خیالش، نمی رسد و جالب این که اصلا او نمی تواند خیال داشته باشد؛ مُرده ... یعنی واقعا نمی تواند خیال داشته باشد؟! ... کاریکاتور عجیبی است

    پاسخحذف
  2. سرنوشت محتوم همه ی آدمها جز این نیست و نخواهد بود....
    نیمه تمامی که گم شده است از ازل
    و ناتمامی که هرگز تمام نخواهد شد تا ابد.
    شاید تنها "عجیب" بهترین تعبیر باشد برای این رویا.

    پاسخحذف
  3. سلام به نظر من برعلیه سقط جنینه.

    پاسخحذف
  4. احساس نمیکنید این جنین درحال نواختن هم هست،
    شاید ترانه ای برای خانواده ای که میتوانست عضو ان باشد.

    پاسخحذف
  5. می تونه باشه ... فرقی نمی کنه در: اینکه مُرده ... در این که کاریکاتور خیال او را خوانده ... در این که انسان بوده؛ یا شاید قرار بود باشد

    پاسخحذف
  6. مارال ... رد انگشت طرح پدر و مادری را نشان می دهد که دست کودکی را گرفته اند با این تعبیر شما هم نقض کردنی که نیست هیچ؛ زیباتر هم هست

    پاسخحذف