.
اولین
کسی که برای ایران از المپیادهای جهانی علمی مدال آورد، «احسان امامی» بود؛ او سال
1364 از المپیاد ریاضی، با نقره به کشور بازگشت. دو سال بعدش «علی‌اصغر خانبان» از
کوبا طلا گرفت و سال 67 هم «امیراعلم غضنفریان»
از المپیاد ریاضی سیدنی، نقره گرفت(+).
.
امیراعلم
دانش‌آموز دبیرستان امیرکبیر زنجان بود؛ مدرسه خودمان، و چقدر از این بابت مستعد پز
دادن بودیم! ... بعد، به عنوان شاگرد ممتاز، از شریف لیسانس برق گرفت. همان سال به
عنوان دانشجوی نمونه کل دانشگاه انتخاب شد. فوق لیسانس را هم با نمراتی درخشان پشت
سر گذاشت. سال ۷۳ برای ادامه تحصيل راهی دانشگاه استنفورد آمریکا شد. دکترا را در کمتر
از سه سال گرفت. در همان مدت حداقل هفت مقاله علمی در مجلات و کنفرانس های بين المللی
معتبر منتشر کرد. او نظر بسیاری از استادان را به خود جلب کرده بود. سال 77 نشانه‌های
بیماری ظاهر شد؛ نیمه پاییز 78 (در روزی چون امروز) یادهای خوب از خود را، و تواضع زبانزدش را، گذاشت
و پر کشید؛ وقتی هنوز 28 ساله هم نشده بود. یکی از استادانش در مراسم بزرگداشت‌اش در
آمریکا گفته بود: «من مدت ده سال بود که در جستجوی چنین دانشجویی بودم ... در تمام
دوران تدریس در دانشگاه و تحقیقات علمی خود، دانشجویی مانند ایشان ندیدم و شاید تا
آخر عمر نیز دیگر دانشجویی مانند ایشان نداشته باشم» ... مردم زنجان پیکر او را با شکوه
تشییع کردند و در مزار پایین به خاک سپردند. اکنون خیابانی و مدرسه‌ای به نام او در
زنجان وجود دارد. به خواسته خودش روی سنگ قبرش نوشته شد: «چنان زندگی کن که گویی فردا
از دنیا می روی، چنان بیاموز که گویی تا ابد زنده خواهی ماند.»
.
.
.
صفحه
یادبود امیراعلم(+)
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر